دبیرستان طلیعه

آنچه که در یک مدرسه میگذرد.

دبیرستان طلیعه

آنچه که در یک مدرسه میگذرد.

یا ضامن آهو

                                            

میلاد با سعادت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) مبارکباد .

آرزو های مدیر دبیرستان طلیعه

به نام مهربانی که مهرورزان را دوست دارد

   مدیر آموزشگاه طلیعه آرزوهای خود را برای ارتقاءکمی و کیفی دبیرستان طلیعه  در دو گروه به شرح زیردسته بندی می کند .


        اهداف کلان (برای سالهای نزدیک )

مدرسه ای برای تربیت نسل انقلاب

   ¤خدمت به :

                   اسلام٬ انسان٬اندیشه و ایران

  ¤ با بهره گیری از :

                   ایمان ٬دانش و تجربه

  ¤ توسط انسانهایی:

                   شایسته ٬کار آمد و وفادار

   ¤ ضمن حرکت در چارچوب:

                   احترام به قانون اساسی ٬تقویت بنیانهای مردمی ٬آرمانهای انقلاب اسلامی و امام (ره)

   ¤ برای نمایاندن :

                   چهره رحمانی دین خدا٬سازگاری علم ٬دین و آزادی

   ¤و از طریق:

                   آموزش دوستی در راستای افزایش تفاهم و سازکاری و رهیز از تحمیل خشونت


              اهداف خرد :  **شاخص های شخصیتی فارغ التحصیلان **

   انسانهایی:

   ¤ مودب٬ آرام و صبور

   ¤مومن ٬شیفته خدمت به مردم ٬امیدوار و خوشبین

   ¤شجاع٬مستقل و متعهد

   ¤مسلط به آموزه های قرآنی و کتب آسمانی

   ¤سالم و تندرست ٬آراسته و با نشاط

   ¤آشنا با ادیان الهی و تمدن های بزرگ بشری

   ¤مدیر ٬جمع گرا و دارای مهارت در انجام تیمی کارها

   ¤خلاق و نو اندیش ٬هدفمند و دور اندیش

   ¤آشنا با باغ ادبیات٬ تاریخ و فلسفه

   ¤اخذ دیپلم در یکی از شاخه های نظری با بهترین نتیجه پایانی

   ¤دارای توانایی کافی برای ورود به یکی از دانشگاههای برتر

   ¤منظم و قانونمدار٬دلسوز و وفادار

   ¤عملگرا٬سخت کوش و پرطاقت

   ¤اهل قلم ومکتوب اندیش٬علاقه مند به تحقیق و پژوهش٬آزاد ٬حریم شناس و قدردان





قال النبی صلی الله علیه وآله و سلم

؛؛رحمت الهی بر پدر و مادری که فرزند خویش را در انجام نیکی و خیر یاری نمایند ؛؛

سخنی با دانش آموزان عزیز

   با سلام و عرض ادب و احترام ؛

   ما در جهانی بسیار بی قرار و لرزان زندگی می کنیم . اگر بشر تا دیروز با غرور و امید گمان می کرد که دستاوردهایش جهانی بهتر، آرامتر و انسانی تر پدید خواهد آورد ، اکنون دیگر از این خوشبینی ها کمتر می بینیم و انسان امروز با تردیدها و حتی تهدیدهای فراوان روبروست .در میان این بی ثباتی ها بدون شک وضعیت نسل اینده یعنی شما دوستان ما بیش از هر چیز مبهم و در معرض تهدید است . شمایی که باید دراین فضای نا آرام و آشفته دانش و مهارت زندگی را بیاموزید .

    ما معتقدیم که جهان امروز پس ازپشت سر گذاشتن فرازها و فرودهای فراوان ، اکنون  تازه در همان راهی گام نهاده که پیامبران الهی هزاران سال به آن دعوت نمودند . یعنی "پاسداری ازکرامت و حقوق انسانها"  . ما نیز در روند آموزش به جای تحکم و تحمیل ، تعامل ،جدیت و دوستی و به جای نظارت مفرط و وسواس گونه ، گفت و گو و اعتماد متقابل را جستجو می کنیم تا شما ضمن باور بیشتر خود سطح مهارت های اجتماعی بالاتری در زندگی آینده تان داشته باشید .

   ما در آموزشگاه بر مبنای عمیق ترین نیازهای شما هدفهایی را تعیین کرده ایم که به کرات در باره انها با شما سخن گفته ایم . ما متواضعانه و البته مصمم به سمت این آرمان در حرکتیم اما نباید فراموش کرد که تا خود شما ندانید که در چه جهانی زیست می کنید و چه نیازهای متنوع و پیچیده ای دارید ، هرگز این اموزشگاه در تحقق آرمانهای خود موفق نخواهد شد . دوستان عزیز با انگیزه های بزرگ درس بخوانید که این نخستین و جدی ترین وظیفه شماست و مسئولانه و جسورانه به تغییر محیطی بیندیشید که در آن زیست می کنید . ما شما را به آموزشگاه دعوت نکرده ایم که سالهای نوجوانی و جوانیتان را سرسری بگذرانید یا حداکثر درسی بخوانید و بروید ،ما شما را دعوت کرده ایم تا در کنار یکدیگر در این ساختمان کوچک به کارهایی بزرگ بیندیشیم .ما می خواهیم در میان این همه حرص و حسد و غرور و جهل و نفرت و فریب که پیرامونمان را گرفته بذر دوستی ، گفتگو،بردباری ،سادگی،امید و ایمان بکاریم . ما به ایرانی آزاد و آباد ، مردمانی شاد و صلح جو و جهانی خالی از رنج و خشونت می اندیشیم و هرگز خود را برای تحقق این اندیشه های بزرگ ،کوچک نمی بینیم و می دانیم که برای تغییرات بزرگ ابتدا باید خودمان تغییر کنیم و همه این ارمانها را در وجود خودمان محقق سازیم و این کار آسانی نیست .........

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید                  هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

   ای خدای بزرگ در پیمودن این راه دشوار از تو یاری طلب می کنیم و از تو می خواهیم که در آنچه رضای تو و خیر ما در آن است ما را پیروز گردانی .                          

                                                                         

 

خدا هم صبور بود

 

خدا همه چیز را در شش روز آفرید در صورتی که می توانست همه چیز را در یک چشم بهم زدن خلق کند . پس چه چیزی باعث می شود ما گمان کنیم می توانیم همه چیز را یکباره به دست اوریم ؛در حالی که می بینیم در خلقت خدا هم صبور بود .